Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ο νόμος διαφοροποιεί την κατάσταση μιας εργοδοτούμενης η οποία εγκυμονεί από άλλες εργοδοτούμενες, παρέχοντας της ειδική προστασία.
Σύμφωνα με το Άρθρο 4(1) (α) του Νόμου Περί Προστασίας της Μητρότητας ως έχει τροποποιηθεί με το Νόμο 20(Ι)/2018 (στο εφεξής ο «Νόμος»):
«4.-(1)(α) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 4Β, μισθωτή, η οποία ενημερώνει γραπτώς τον εργοδότη της ότι βρίσκεται σε κατάσταση εγκυμοσύνης, προστατεύεται από απόλυση για περίοδο εκτεινόμενη από την αρχή της εγκυμοσύνης της μέχρι και πέντε μήνες μετά το πέρας της άδειας μητρότητας[1] (β) Κατά την αναφερόμενη στην παράγραφο (α) περίοδο, απαγορεύεται σε εργοδότη: (i) να δίδει προειδοποίηση τερματισμού απασχόλησης ή προειδοποίηση τερματισμού απασχόλησης η οποία εκπνέει κατά την υπό αναφορά περίοδο,(ii) να τερματίζει απασχόληση, ή (iii) να προβαίνει σε ενέργειες με στόχο την οριστική αντικατάσταση της μισθωτής (2) Ο εργοδότης δύναται να ζητήσει, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, την παρουσίαση πιστοποιητικού εγγεγραμμένου ιατρού κατάλληλης ειδικότητας, στο οποίο να αναγράφεται η ημερομηνία αναμενόμενου τοκετού της μισθωτής».
Σύμφωνα με το Άρθρο 4(3) του Νόμου:
«Τερματισμός απασχόλησης ή προειδοποίηση για τερματισμό απασχόλησης μισθωτής ανακαλείται, ανεξάρτητα από το αν ο εργοδότης γνώριζε ότι η μισθωτή βρισκόταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης, εφόσον η μισθωτή γνωστοποιήσει σε αυτόν την εγκυμοσύνη της με πιστοποιητικό εγγεγραμμένου ιατρού εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημέρα που λαμβάνει γνώση για την απόλυση ή την πρόθεση απόλυσης.»
Η προαναφερόμενη προστασία δεν εφαρμόζεται περίπτωση που η μισθωτή είναι ένοχη σοβαρού παραπτώματος ή συμπεριφοράς, η οποία δικαιολογεί τη ρήξη της σχέσης εργοδότησης ή σε περίπτωση που η σχετική επιχείρηση έπαυσε να λειτουργεί ή εάν η περίοδος διάρκειας της σύμβασης εργασίας έχει λήξει (εξαιρουμένων των περιπτώσεων στις οποίες η μη ανανέωση της σύμβασης εργασίας συνδέεται με την κατάσταση εγκυμοσύνης, τον τοκετό, τη γαλουχία ή με την άδεια μητρότητας της μισθωτής).
Σύμφωνα με το Άρθρο 4Β (2) του Νόμου Περί Προστασίας της Μητρότητας, σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του εδαφίου (1) του Νόμου (δηλαδή διάπραξη σοβαρού παραπτώματος), ο εργοδότης, οφείλει να γνωστοποιεί γραπτώς στη μισθωτή τους λόγους του τερματισμού της απασχόλησης ή της προειδοποίησης για τερματισμό της απασχόλησης και να τους αιτιολογεί δεόντως.
Σύμφωνα με την υπόθεση ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΑΒΒΙΑΑΚΗ ν. KATERINA TRAVEL & TOURS LTD, Ap. Αίτησης: 710/12, 6/7/2017, εργοδότης που επιθυμεί να επικαλεστεί την εξαίρεση του σοβαρού παραπτώματος ή συμπεριφοράς του μισθωτού, θα πρέπει να αποδείξει με αποδεκτή (αξιόπιστη και πειστική) μαρτυρία ότι η Αιτήτρια υπέπεσε σε σοβαρό παράπτωμα κατά την εκτέλεση της εργασίας της, η οποία δικαιολογεί τη ρήξη της σχέσης εργοδότησης και να αιτιολογήσει πλήρως αυτό σε γραπτή ενημέρωση.
Εν όψει των πιο πάνω σημειώνεται ότι μία γυναίκα μισθωτή δέν μπορεί να τύχει απόλυσης απο την αρχη της εγκυμοσύνης της μέχρι και 5 μήνες μετά το πέρας της άδειας μητρότητας της εκτός σε περιπτώσεις που δέν συνδέονται με την κατάσταση της όπως η διάπραξη σοβαρού αδικήματος, η λήξη της σύμβασης της ή/και το κλείσιμο της επιχείρησης του εργοδότη. Το πιο πάνω άρθρο δέν αποτελεί νομική συμβουλή
[1] Σύμφωνα με το άρθρο 3.2 του Νόμου:
« Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (5) μισθωτή έχει δικαίωμα σε άδεια μητρότητας συνολικής διάρκειας δεκαοκτώ συναπτών εβδομάδων, από τις οποίες οι έντεκα λαμβάνονται υποχρεωτικά στην περίοδο η οποία αρχίζει δύο εβδομάδες πριν από την εβδομάδα του αναμενόμενου τοκετού»